عبدالمهدی ماندنی پور فرمانده گردان امام حسین (ع) تیپ حضرت فاطمه زهرا (س) کازرون در زمان جنگ ، شهادت آرزوی دیرینش بود که با شوقی وصف ناپذیر شهد شهادت را نوشید و با لبیک بر حسین (ع) قدم در راه ولایت مداری و حق طلبی گذاشت و جانش را سپر دفاع از مرز و بوم ایران کرد.
شهدای کازرون، در سال 1336 در کلبه ای حقیر و در خانواده ای که در برابر نور مشعل ایمانش هیچ سیاهی را یارای مقاومت نبود، فرزندی پا به عرصه وجود نهاد که نامش را مهدی گذاشتند بدین امید که یاور مهدی صاحب الزمان (عج) باشد. ایمان به خدا و عشق به ائمه به ویژه سالار شهیدان امام حسین (ع) از ویژگیهای خاص عبدالمهدی بود و از همان آغاز تولد، طعم تنگدستی و فقر را با تمام وجودش حس می کرد. چرا که پدرش فردی روشن دل از تبار غیور مردان بیشه صدق و صفا و ایمان بود که ذره ذره وجودش را وقف خدا نمود.
شهید ماندنی پور همچون دیگران؛ با گرفتن دیپلم به تحصیلات خود ادامه داد و با طلوع صبح صادق انقلاب مهدی فعالیتهای انقلابی خود را در پادگان جاسک در حین خدمت سربازی در زمان طاغوت و در دیگر صحنه ها استمرار بخشید.
دوران سربازی اش همزمان بود با دوران مبارزات مردم علیه حکومت طاغوت، پس از فرمان حضرت امام خمینی که از سربازان خواسته بود محل خدمت خود را ترک کنند، بلافاصله از پادگان فرار کرد و به صف مردم پیوست.
این شهید والامقام بعد از پیروزی انقلاب به محل خدمت سربازی خویش بازگشته و بقیه خدمت سربازی را به پایان رسانید. بعد از پایان خدمت با شوق فراوانی که به سپاه داشت به عضویت سپاه پاسداران کازرون درآمد.
شهید ماندنی پور زمانی وارد سپاه گردید که خوانین از یک طرف و گروهکهای ضد انقلاب از طرف دیگر کار خود را با ضدیت و جنگ مسلحانه علیه نظام نوپای انقلاب اسلامی را آغاز کرده بودند و لذا با کمال جدیت با داشتن مسؤولیت به مبارزه با آنها پرداخت.
عبدالمهدی با آغاز جنگ تحمیلی مأموریت حمل مهمات به مناطق جنگی جنوب را به عهده گرفت اما این مسئولیت او را آرام نمی کرد. لذا برای مدتی عازم جبهه نبرد در آبادان گردید و جهت رسیدن به آبادان با سختی های زیادی روبرو گردید که داستانش را همرزمان او که 72 ساعت بر روی آب بودند شرح داده اند. بعد از بازگشت از جبهه مسؤولیت دبیرخانه و انجام کلیه کارهای پرسنلی اعضای سپاه کازرون را برعهده گرفت.
این شهید عزیز همزمان با تشکیل تیپ فاطمه الزهرا (ع) و تولد دومین دخترش فاطمه بار دیگر جبهه را برگزید و با شوق فراوانی در تاریخ 27/6/61 عازم جبهه و با قبول مسؤولیت فرماندهی گردان امام حسین (ع) از تیپ فاطمه الزهرا (س) به فعالیت خویش ادامه داد. اما دیری نپائید که توسط منافقین کوردل در جبهه دهلران به شهادت رسید.
مهدی با نام صاحب این زمان به دنیا آمد، در جستجویش زیست و سرانجام مهدی گویان دعوت حق را لبیک گفت.
این شهید والامقام امر امامش و شور حیاتش وحدت بود. صلابت غیرتش، رفعت عبادتش نماز بود. شبش، نور اخترش، جان پیکرش شهادت بود. کتاب مکتبش، صحف محشرش، سوره مقصدش قرآن بود. تفریحگاه دنیایش، میعادگاه هر روزش قبرستان بود. و اینها نمونه ای از خصوصیات آن عزیز بود.
