بايد براي غريب ترين زخم روزگار گريست. براي معصوم ترين حقيقت تاريخ گريه كرد .براي غريبي خدا در جهان ظالم براي آنان كه جهان خويش را به رنگ موهوم شب الوده تباه كردند اما دريغ كه شادماني حقيقت جوي والا به اندوه بدل شود.
شهدای کازرون، وقتي خود را بودن خويش را پيش خدا ذبح مي كنيم شادماني و خورسندی وجودت را ميان شانه هاي موج خويش مي گيرد و ترا از عشق اميد و رضايت مي اكند
بچه هاي ما در كربلاهاي مكرر مفاهيم ژرفي چون هجرت. حسرت و پرواز را معنا كردند آنها نمونه هاي وارسته و برجسته آفرينش بودند. مردان خداجوي طوفاني. دريادلان سبز مرغان دريايي سرگردان در بيكرانگي اسمان وحدت شگفتا صبوري كه چشمهايشان داشت. شگفتا حماسه ها كه در دستانشان بود رونق افزاي خاطره هاي سپيد اسمانند و مجلس افروز بزم حضورهماره فرشتگان .
هركس در اين هنگامه با ما نيست مرده است
هركس به رنگ بي تفاوت زيست مرده است
يكي از اين نمونه هاي وارسته و برجسته آسمان شهيد غلامرضا پهلواني بود او خاكي پوشي بود كه دلي به وسعت آسمان داشت در سال ۱۳۳۴ در زمين خاکی متولد شد در كودكي تلالو نوراني ستارگان قلبش دل هر بيننده اي را به خود مشغول مي كرد صفا و صميميت همانند باران بر چهره نوراني اش مي باريد او رفيق دوستي به تمام معنا بود كه در همه حال با چهره خندانش بزم دوستان را شادتر مي كرد هم زمان باشهادت شهيد حاج سيد مصطفي خميني و با اولين جرقه انقلاب اسلامي به خيل دوستداران انقالاب پيوست در تمامي راهپيمايي ها و اعتراضات مردمي نسبت به حكومت شاه در شيراز و كازرون شركت فعالانه داشت در پخش اعلاميه جلسات محرمانه شركت داشت.
او سر مايه معنويش را از مسجد ملابرات در حضور شهيداني همچو سردار شهيد دكتر علي اكبر پيرويان، شهيد ابراهيم باستان و……..گرفت در تظاهرات خياباني و در شب شهادت شهيد بهبهاني نژاد در خيابان حضرتي هنگامي كه مشت هايش به طرف مامورين شاه به عنوان اعتراض بلند كرده بود و با تمام قدرت مرگ بر شاه مي گفت مامورين زانويش را نشانه گرفتند و با تير كينه ان را شكافتند در هنگام ورود حضرت امام همراه با دوستان به خيل مشتاقان زيارت امام پيوست.
با پيروزي انقلاب به عضويت كميته درآمد و سپس با تشكيل سپاه به جمع سبز جامگان سپاه پيوست اولين گروه اعزامي به كردستان بود كه رشادتهايي از خود در آنجا به جاي گذاشت با شروع جنگ تحميلي چندين بار به جبهه اعزام شد و بالاخره در اخرين ماموريتش به همراه سنگرسازان بي سنگر در تاريخ ۱/۴/۱۳۶۰ در جبهه ابادان به معشوق خويش پيوست ودر اسمان ابي انيشه ها براي هميشه ارام گرفت ودوستانش را براي هميشه داغدار نمو د.
او رفت اما رفتن او براي ما درس عبرتي خواهد شد تا هميشه آدمهای سترگی همانند شهید پهلوانی به عنوان الگو رهگشای زندگیمان باشد
روحش شاد و يادش گرامي باد
