با کدام اطلاعات عملیات به جنگ ادامه می دادیم

دوشنبه سوم مرداد ۶۷ اولین واکنش سازمان منافقین توسط نیروهای اماده شده خود از قرارگاه اشرف به سمت ایران کلید خورد. دشمن در عرض چند ساعت( از ۶ صبح ) 

عملیات مرصاد

Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!

با کدام اطلاعات عملیات به جنگ ادامه می دادیم

روز ۲۷ تیرماه ۶۷ بعد از یک‌سال تاخیر در مصوبه قطعنامه ۵۹۷ توسط سازمان ملل ایران آن را پذیرفت در همین محدوده زمانی بارها از طرق زمینی به مواضع ما در جنوب حد فاصل شلمچه تا ایستگاه حسینیه، جاده اهواز خرمشهر و حتی خرمشهر و آبادان مورد تهدید عراق واقع شد و نیروها با تلاشی مضاعف وظیفه عقب‌راندن دشمن تا پشت مرز را بر عهده داشتند.

دوشنبه سوم مرداد ۶۷ اولین واکنش سازمان منافقین توسط نیروهای اماده شده خود از قرارگاه اشرف به سمت ایران کلید خورد.
دشمن در عرض چند ساعت( از ۶ صبح )  در خاک عراق به حرکت درآمد و ساعت ۱۶ از مرز خسروی گذشت و ساعت ۱۷ از قصر شیرین و ساعت ۱۸ از سر پل ذهاب عبور کرد.

ما در پادگان امام خمینی مقر لشکر۳۳ المهدی(عج) در جاده اندیشمک مستقر بودیم. اول شب خبر دادند تعداد یک دسته از بچه‌های آماده و چابک و مقاوم مهیا گردند تا برای عملیاتی نامعلوم چند روزی از مقر خارج شوند. یک گروهان از گردان فجر لشکر۳۳ المهدی آماده شد و اتوبوس‌ها برای انتقال امدند. هنوز معلوم نبود مسیر به کدام سمت است. برای مخفی‌ماندن تعداد نیروها و مسیر، روی اتوبوس‌ها تابلو کاروان اعزامی به مشهد نصب شده بود.

شب ۶ مرداد  راهی شدیم صبح در فرودگاه اضطراری اسلام اباد توقف کرده و تا غروب آنجا و بعد به جاده کرند – اسلام‌آباد اعزام شدیم. آن زمان بود که گفتند منافقین حمله کرده‌اند و باید از پیشروی آنان جلوگیری کرد.

این جانیان خلق در مسیر راه از مرز تا عبور از اسلام‌آباد هر نیروی مردمی را جلو خود دیده بودند به شهادت رسانده بودند و جالب این‌که با هیچ نیروی نظامی در گیر نشده بودند ( چون نیرویی جلوی آنها نبود). استقرار ما در جاده باعث شد اجازه پشتیبانی به آنها داده نشود و ما نیز نسبت به جمع‌آوری و به اسارت گرفتن  نیروهای پراکنده در دشت و کوه پرداخته و کلی از وسایل آنان را نیز غنیمت گرفتیم. فردای آن روز در تنگه چارزبر همه نیروهای آنان تار و مار شدند.

اما از آن زمان تاکنون سوالاتی ذهنم را مشغول کرده است و هنوز پاسخی نیافته‌ام.

۱. چرا ما با  توجه  به نفوذ اطلاعاتی که در سازمان منافقین داشتیم، به‌موقع از برنامه و عملیات آنها اگاهی نیافتیم.

۲. چرا با توجه به اینکه از همان روز دوشنبه ۳ مرداد ۶۷ با شروع عملیات توسط رادیو منافقین این اخبار پخش می‌شد، هیچ‌کس تا ساعت ۱۸ عصر خبری از این عملیات مخابره نکرده و نیروها هیچ‌گونه امادگی برای مقابله نداشتند؟

۳. آیا  هیچ‌کدام از سازمان‌های اطلاعاتی اعم از وزارت اطلاعات، سپاه، ارتش و سایر دستگاه‌های نظامی و امنیتی از موضوع با خبر نبوده اند؟

۴. آیا با این وضعیت بی‌خبری برای آینده جنگ می‌توانستیم تصمیمی غیر از آنچه در پذیرش قطعنامه آمده بود بگیریم؟

حسین پیروان