عشق ابراهیم به زادگاهش آبادان، او را به صورت داوطلب به هنگ ژاندارمری آبادان فرستاد. پس از طی آموزش‌های لازم، به گروهان رزمی امام سجاد (ع) در جزیره مینو اعزام شد. پس از مدتی خدمت در جزیره مینو، به پشت جبهه منتقل شد، اما به دلیل علاقه‌اش به دوستان و عشق به لقاءالله، دوباره به جزیره بازگشت. در اواخر خدمت خود، او بر اثر ترکش خمپاره از ناحیه کتف مجروح شد، اما پس از بهبودی، همچنان به جنگ با دشمنان بعثی ادامه داد.

جوانان ایران زمین با الگو گرفتن از سرور آزادگان جهان مرگ را بر زندگی زیر سایه چکمه پوشان بعثی ترجیح داده و سعادت اخروی را به ذلت و خواری دنیوی انتخاب نمودند.