معرفی مستندساز کرمانی: امیر عسگری و آثارش درباره شهید حاج قاسم سلیمانی
به گزارش پایگاه خبری شهدای کازرون، امیر عسگری، مستندساز برجسته کرمانی، آثار متعددی را برای معرفی شخصیت و سیره شهید حاج قاسم سلیمانی و همرزمان او تولید کرده است. از جمله مستندهای معروف او میتوان به «عیدوک»، «شبی که طوفان شد»، «شبیه حاج قاسم» و «تو به کوچ عادت داشتی» اشاره کرد. عسگری با نگاهی هنری به سلوک و رفتار شهید سلیمانی پرداخته و از نزدیک شاهد ویژگیهای اخلاقی و ولایتمداری او بوده است.
تجربه نزدیک با حاج قاسم سلیمانی
در گفتوگویی با خبرنگار حماسه و جهاد دفاعپرس، امیر عسگری درباره خاطرات خود از شهید حاج قاسم سلیمانی گفت: «مدتها پیش از شهادت ایشان، تمایل داشتم تا کار هنری برای معرفی بهتر شخصیت ایشان انجام دهم، اما حاج قاسم همکاری نمیکرد و تمایلی به رسانهای شدن نداشت. با این حال، عشق و ارادتی که به ایشان داشتم، مرا به پیگیری این موضوع ترغیب کرد.»
عسگری ادامه داد: «هر زمان که در حسینیه بیتالزهرا (س) مراسمی برگزار میشد و حاج قاسم حضور داشت، من در گوشهای نشسته و رفتار و سکنات این شهید بزرگوار را تماشا میکردم. نوع برخورد ایشان با مردم بسیار دلنشین و جذاب بود.»
ولایتپذیری؛ ویژگی بارز شهید سلیمانی
عسگری به ولایتمداری حاج قاسم اشاره کرد و گفت: «در بررسی شخصیت ایشان، ولایتمداری یکی از بارزترین ویژگیهای رفتاری او بود. به عنوان مثال، سردار حمید شفیعی در خاطرهای از سقوط فاو در سال ۱۳۶۶ میگوید که فرماندهان نگران بودند که چگونه خبر سقوط فاو را به امام خمینی برسانند.»
وی ادامه داد: «حاج قاسم به قدری به ولایت معتقد بود که حتی یک جمله ساده امام میتوانست در روحیهاش تأثیرگذار باشد. تقریبا هیچ سخنرانی از حاج قاسم در دوران جنگ وجود ندارد که در آن از امام یا پیامهای ایشان صحبت نکرده باشد.»
تبعیت از ولایت و رفتارهای اخلاقی
عسگری همچنین به خاطرهای دیگر از تبعیت حاج قاسم از ولایت اشاره کرد: «در سالهای پایانی عمر امام راحل، بحث مذاکره ایران با فرانسه مطرح شد. حاج قاسم و برخی از فرماندهان تصمیم گرفتند که به امام مراجعه کنند و اعتراض کنند که چرا باید با کشوری که در جنگ از صدام حمایت کرده، مذاکره کنیم.»
وی خاطرنشان کرد: «حاج قاسم از هر شخصیت ممتازی یک الگو و رفتار خاص را انتخاب میکرد و همواره سعی میکرد تا به دیگران محبت کند. حتی در مواقعی که حق با او بود، باز هم از دیگران دلجویی میکرد.»
